Het laatste verslag

Zo dan, webmaster is terug in BKK. Nog een laatste verslag.

Chiang Mai was tot het laatste moment toe helemaal top en terug in Bangkok hebben we ons ook prima vermaakt. Zo hebben we in de National Art gallery de kunst van twee koningen mogen aanschouwen. De huidge koning, Rama de 9de (ik weet hoe zijn naam uitgesproken wordt, maar niet exact hoe het geschreven dient te worden) is helemaal niet slecht, maar koning Rama de 6e werd iets teveel 'genius' en 'creativity' toegedicht, aldus ons geoefend oog. De overtreffende trappen en lovende bijvoeglijknaamwoorden in combinatie met de kinderlijke tekeningen, maakten dat wij een tikje lacherig werden. Echter, hij was vast een voortreffelijk vorst.

We zijn ook door de enorme winkelcentra Siamsquare en het MBK gelopen en hebben met de expressboat over de Chao Phraya rivier gevaren. Daar brak ook het onvermijdelijke moment aan: we zagen een uitgehongerde kitten. Ziek, zwak, maar nog steeds heel stoer en majesteitelijk. Waarop mijn hart brak en we alles in het werk hebben gesteld haar mee naar Nederland te nemen. Dat bleek aan alle kanten onmogelijk, maar not all is lost. Met behulp van een vriendelijke meneer die wat Engels voor mij naar Thai kon vertalen, heb ik met de mensen die bij de hangplek van de kitten woonde kunnen communiceren en zij hebben beloofd er een beetje naar om te kijken.

Mloes zit nu in het vliegtuig naar het westen, ik volg morgen. In de afgelopen drie weken hebben wij ook elkaar beter leren kennen. Een klein tipje van de sluier:
- Mloes is met name grappig en goed in Nederlands als ze het zelf niet doorheeft. Zo vertrouwde ze me doodserieus toe dat ze zich creme aan heeft laten smeren en daat ze erg aan haar naaisetje is gehecht. Daarnaast zou de wereld een betere plek zijn als iedereen zoals zij zou zijn. Wij zaten namelijk ergens een kopje thee te drinken met een broodje. Genoeg ruimte op het bordje en het schoteltje om je theezakje kwijt te kunnen, maar even later zag ik die van Marloes op tafel liggen. Eh, Marloes, waarom heb je je theezakje op tafel gelegd? Nou, omdat ze boos op de mensen was. (Daar had ze reden toe, het personeel was niet bepaald vriendelijk.) Stel je voor, een wereld waarin men uiting zou geven aan boosheid door theezakjes op tafel te leggen. Sjors Bus (George Bush; queen moeder, red.) gaat op staatsbezoek in Irak en legt daar zijn theezakje op tafel... weet iedereen waar ie aan toe is, scheelt een boel rommel.

- Marloes van haar kant heeft bevestigd gezien wat zij altijd al vermoedde. Ik lijk schijnbaar op een nieuwe Nederlandsche rage die volledig aan mij voorbij gegaan is: kabouter Wesley (?). Dat is namelijk een 'cynische klootzak'. Gelukkig was dat voor mij niets nieuws en werd dit alles met een grote glimlach gezegd.

Het was mij een genoegen dit blog bij te houden, ik hoop dat het een beetje leesbaar is geweest. Bedankt voor alle reacties en wellicht tot een volgende reis, Di